Pages

Sunday, January 10, 2021

NL -- LARRY ROMANOFF -- China's Hongersnood 1959 -- January 09, 2021

  

 

China's Hongersnood 1959

 

Door  Larry Romanoff09 januari 2021

 


ENGLISH  ESPAÑOL NEDERLANDS PORTUGUÊS

 

Het grootste deel van de wereld is over het algemeen bekend met het feit dat China in 1959-1961 een grote hongersnood heeft gekend. De sterftecijfers die in het Westen zijn gepubliceerd, zijn over het algemeen sterk overdreven, sommigen bereiken 80 miljoen levens of meer, maar van alles wat ik uit de oorspronkelijke bronnen kan leren, lijkt het werkelijke totaal ongeveer 20 miljoen levens of misschien iets meer te zijn. Bij het bespreken van de oorzaak noemen de westerse media, columnisten, auteurs en boekuitgevers terloops de reeks natuurrampen, de vele grote tyfoons, de aanhoudende overmatige regenbuien, plantenziektes die tegelijkertijd China hebben getroffen, maar neigen er unaniem toe om de schuld op Mao Zedong te leggen. Het officiële westerse verhaal is dat Mao zo bang was voor al zijn luitenanten dat ze volledig fictieve graanoogstvolumes rapporteerden om mogelijke repercussies te voorkomen, wat resulteerde in een verkeerde toewijzing van het grootste deel van de voedseldistributie door Mao en dus nu bijna alle schuld voor die sterfgevallen op zich neemt. Het is een goed verhaal, maar zoals met de meeste geschiedenis die uit het Westen komt, is het niet waar.

 

Hongersnood of voedseltekort?

 

De natuurrampen, de overstromingen, de tyfoons, de insecten, creëerden geen hongersnood, maar alleen een voedseltekort. Ook Mao's vermeende wanbeleid kan het voedseltekort hebben verergerd (of niet), maar dat heeft ook geen hongersnood veroorzaakt. Beide waren onhandig, maar niet relevant. Als je naar je keuken gaat en je kasten kaal vindt, verhonger je niet; je gaat naar de supermarkt en koopt eten. Dus toen Mao een voedseltekort in zijn keuken ontdekte, waarom ging hij dan niet naar de supermarkt? Het antwoord is dat hij wel naar de supermarkt is gegaan, maar die was gesloten. En de reden voor de sluiting is dat de Europese joodse bankiers, met hun invloed op de nieuw opgerichte VN en hun controle over de Amerikaanse regering, een totaal wereldwijd voedselembargo tegen China hebben ingesteld, waarbij ze het Amerikaanse leger als pestkop hebben gebruikt om te zorgen voor militaire represailles voor het niet naleven van de regels. (1) (2) (3) Daarom hebben de westerse wereld, Canada, Australië, de VS en Europa, allemaal met enorme voedseloverschotten, drie jaar lang zitten toekijken hoe 20 miljoen Chinezen langzaam verhongerden, weigerden om voedsel aan China te schenken en weigerden om voedsel aan China te verkopen tegen elke prijs. Het is waar dat Canada wel wat graan aan China heeft verkocht, maar dat was aan het einde van het embargo en het bedrag was te klein om veel hulp te kunnen bieden.

 

Het voedselembargo tegen China begon eigenlijk al eerder (in 1950) en duurde tot 1972, de eerste fase die in gang werd gezet als vergelding voor China's betrokkenheid bij de Koreaanse oorlog, "voorgesteld" door de Amerikanen, maar met als gevolg dat er via de VN extreme druk werd uitgeoefend om het embargo wereldwijd na te leven. (4) Er is openlijk toegegeven dat het doel van deze "humanitaire oorlogsvoering" was het uiteenvallen van China te veroorzaken en, hopelijk, een opsplitsing zoals met India werd gedaan.

 

Het was noch een natuurramp, noch een wanbeleid dat de hongersnood in China veroorzaakte. De hele oorzaak was het joodse voedselembargo tegen China, dat vrijwel zeker een daad van vergelding was. Dit is de achtergrond:

 

De westerse geschiedenis is gecorrumpeerd

 

De westerse geschiedenis is zo zwaar gecorrumpeerd door de controle van de boekuitgevers en de media, dat het grootste deel van de wereld nog steeds gelooft dat China's 150-jarige opiumdrama door de Britten is uitgevoerd. Dat was nooit waar. Het waren dezelfde Joodse bankiers, de Rothschilds, Sassoons, Kadoories, Montefioris, Hardoons en meer, die verantwoordelijk waren voor de hele periode van opium in China, inclusief de vernietiging van de Yuanmingyuan en de Hanlin Academy, en de slachting tijdens de zogenaamde "Taiping rebellie". Zelfs de Joodse encyclopedieën geven botweg toe dat "Opium in China geheel een Joodse aangelegenheid was", en dat Sassoon "geen enkele niet-Jood zou toestaan om deel te nemen. Zeker de Britten speelden hun rol, waarbij koningin Victoria David Sassoon de exclusieve rechten gaf op de marketing van opium in China en Hongkong nam om hem een distributiebasis te geven. Maar de enige actieve rol die de Britten speelden was als handhaver van de Joden, waarbij ze het geweld van het Britse leger gebruikten om de naleving van de regels af te dwingen. Tegen het einde van deze misdadige misstap bezaten deze Joden een groot deel van China en vrijwel heel Sjanghai.

 

Een van Mao's eerste daden na de oorlog was het verdrijven van alle Joden uit China en het in beslag nemen van al hun crimineel verkregen opium, waaronder heel Shanghai en alle filialen van de HSBC bank (die volledig een Joodse bank is, geen Chinese in welke zin dan ook). (5) (6) De Joodse encyclopedieën en diverse websites stellen alleen maar dat de Joden na de oorlog "in allerijl zijn vertrokken", maar vermelden niet waarom ze zijn vertrokken. Een kanttekening, en meer informatie uit de westerse geschiedenis, is dat de meeste Joden die voor de oorlog naar Sjanghai werden getransporteerd er niet waren om aan Duitsland te ontsnappen, maar omdat ze eerder uit Japan waren verdreven. Het Engelse internet lijkt te zijn geschoond van elke hint van de uitzetting van Joden uit China, en bijna 100% geschoond van hun uitzetting uit Japan. 

 

Dit is terzijde, maar de verdrijving uit Japan begon met de verdrijving van alle Joden door de stad Nagasaki in 1926, en is zeer waarschijnlijk de reden dat deze stad als tweede doelwit voor de atoombom werd gekozen.

 

Allen die hierboven genoemd zijn hadden gearresteerd en geëxecuteerd moeten worden voor hun enorme misdaden tegen China en het Chinese volk. Ik kan niet begrijpen waarom dat niet het geval was.

 

Het is vaak moeilijk en soms bijna onmogelijk om de verantwoordelijkheid voor de wreedheden te documenteren die de Joden in de loop der jaren aan naties hebben toegebracht, voornamelijk vanwege hun controle over de media en hun praktijk om een zogenaamd "niet-Joods front" te gebruiken voor hun schandalen. Ze moedigen een andere natie, meestal het Verenigd Koninkrijk of de Verenigde Staten, aan, of dwongen deze ertoe, om voor hen het front te vormen, om de eigenlijke voorstellen te doen of om de eigenlijke militaire agressie te lanceren. Vervolgens wordt de geschiedenis aangepast om "de macht achter de troon" uit te sluiten, en de wereld geeft de beul de schuld in plaats van de koning die opdracht gaf tot de onthoofding. Dit is precies het geval met de hongersnood in China, de Chinese opium, de Boerenoorlogen, de Oekraïense hongersnood en zoveel andere misdaden tegen de menselijkheid.

 

Het is in dit verband van groot belang om de macht die in de joodse controle van de westerse media besloten ligt te begrijpen en te waarderen. Zowel deze media als de joodse zogenaamde 'historici' hebben de hongersnood van China in 1959 herhaaldelijk opgevoerd als een manier om de Chinezen te denigreren en Mao te schilderen als een onmenselijk monster. Door hun controle over de media hebben ze de meervoudige natuurrampen die China tegelijkertijd troffen, afgedaan of verwijderd, en hebben ze de hele focus op Mao's vermeende wanbeleid afgedwongen, waardoor een onhandig voedseltekort, veroorzaakt door de natuur, werd omgezet in een daad van brute onmenselijkheid, veroorzaakt door één man. Ze schrapten ook uit de berichten in de media en uit alle geschiedenisboeken - en uit het publieke bewustzijn - het feit van het wereldwijde voedselembargo dat door dezelfde mensen tegen China werd gelanceerd.

 

De media

 

Het proces is eenvoudigweg om de weinige media-eigenaren die uit hetzelfde script moeten lezen te coördineren, om alle aandacht en discussie in het gewenste kanaal te dwingen, in dit geval de vermeende incompetentie en onmenselijkheid van voorzitter Mao. Geen enkele krant, radio- of tv-zender, tijdschrift of uitgever van boeken zal de verspreiding van informatie buiten dit kanaal toestaan. Binnen het kanaal wordt niets begrensd of gecensureerd, alle waarnemingen zijn toegestaan, maar geen artikelen, lezerscommentaar, nieuwsberichten, brieven aan de redactie, zullen informatie mogen bevatten die in tegenspraak is met deze focus. Dit is zo'n effectieve propagandamaatregel dat zelfs binnen China degenen die onderzoek doen naar de hongersnood in China zich zullen concentreren op de activiteiten van Mao, zonder zich te bekommeren om de olifant in de kamer die het joodse voedselembargo op China heeft ingesteld dat de eigenlijke oorzaak was van de hongersnood en de hongerdood van 20 miljoen Chinezen.

 

Om de haatdragende anti-China propaganda aan te vullen, draaiden dezelfde media, historici en columnisten het verhaal langzaam om van 20 miljoen Chinezen die stierven van de honger, naar 20 miljoen Chinezen die 'onder Mao's leiding' stierven, naar 20 miljoen Chinezen die 'gedood werden door Mao', dat aantal groeit dan in stappen van 20 miljoen naar 30, naar 40 en 50, en vandaag de dag gelooft een groot deel van de Westerse samenleving eigenlijk dat Mao 80 miljoen van zijn eigen volk 'gedood' heeft. En dus is alles wat westerlingen "weten" over China leugens, verzinsels die zijn gecreëerd en gedicteerd door de Joodse Opiumbankiers van Europa en die worden verspreid door hun trouwe luitenanten die vrijwel het hele medialandschap in het Westen in handen hebben of controleren.

 

Bovendien was dit zeker niet de eerste keer dat Joden massale hongersnood in de wereld veroorzaakten. Er was de Bengaalse hongersnood in India in 1770, waarbij ongeveer een derde van de bevolking stierf, en dit was volledig door de mens veroorzaakt, waarbij de Joodse Rothschilds en hun Britse Oost-Indische Compagnie de boeren dwongen om opium te verbouwen om in China te verkopen en dus geen voedsel hadden. Meer dan tien miljoen mensen stierven van de honger in deze ene gebeurtenis, waarbij ongeveer een derde van de hele bevolking omkwam. Op andere momenten nam Rothschild in India bewust het grootste deel van de oogst in beslag om in het Verenigd Koninkrijk te verkopen, terwijl onnoemelijk veel Indiërs stierven van de honger. Het waren ook de joodse bolsjewieken die de Oekraïense hongersnood van 1932-33 hebben veroorzaakt, waardoor ten minste 8 miljoen mensen omkwamen van de honger. Vandaag de dag proberen de Joodse media en veel Joodse organisaties wanhopig om deze waarheid te vernietigen, waarbij ze beweren dat het een grap is die door 'antisemitische Russen' is gemaakt, maar het is waar. Het is echt gebeurd zoals de Oekraïners beweren. Veel van de foto's die we hebben gezien van enorme stapels uitgemergelde lijken zijn niet van joden die door de Duitsers zijn gedood, zoals ons is verteld, maar van Oekraïners die door de joden zijn uitgehongerd. Er zijn andere voorbeelden van hongersnood die door diezelfde mensen wordt veroorzaakt.

 

Ik zou nog een ander punt aan dit verhaal willen toevoegen, namelijk dat van de gelijktijdige plagen van verschillende plantenziekten en insectenuitbraken die het noordoosten van China treffen om samen te vallen met de tyfoons en andere gebeurtenissen die we aan Moeder Natuur kunnen wijten. Ik heb niet de gelegenheid gehad om dit element grondig te onderzoeken, maar sommige aspecten van deze biologische gebeurtenissen wekken bij mij nieuwsgierig op wat betreft de timing en de verspreiding ervan. Ik kan de VS er in dit stadium niet van beschuldigen de natuur een handje te helpen bij het creëren van China's grote voedselschaarste, maar het zou niet de eerste keer zijn en het is zeker niet de laatste keer geweest. Er is nu veel bewijs dat de VS veel gebruik hebben gemaakt van de kennis die is opgedaan met Shiro Ishii's Unit 731 en zijn bewapening van insecten en plantenziekten tijdens de Koreaanse oorlog, waar enorme hoeveelheden van deze ziekteverwekkers werden verspreid over grote gebieden in het noordoosten van China. Als het eenmaal werkte, zou het weer moeten werken.

 

En natuurlijk hebben we de meer recente biologische invasies van China, beginnend met SARS en culminerend in zeven afzonderlijke ernstige biologische uitbraken in China gedurende de afgelopen twee jaar alleen al, met als hoogtepunt COVID-19 en een ernstig pathogene vogelgriep in 2019, de enige natie ter wereld die heeft geleden onder zo'n reeks van aanvallen, en elk met zijn eigen set van uiterst verdachte omstandigheden. Nogmaals, het is niet mogelijk om de VS openlijk de schuld te geven van deze aanvallen, maar bij het verzamelen van alle bekende feiten en het beschouwen van deze gebeurtenissen als samenhangende onderdelen van een agenda, is het onmogelijk om een krachtige verdenking van een Amerikaanse zwarte hand te vermijden.

 

Dit artikel zal worden geüpdatet met meer details en veel meer referentielinks. Het maakt deel uit van een serie. Er is veel meer over het verhaal van de Joden in China.

*

Het schrijven van de Mr. Romanoff is vertaald in 28 talen en zijn artikelen zijn op meer dan 150 buitenlandse - talige nieuws en politieke websites geplaatst in meer dan 30 landen, evenals op meer dan 100 Engelstalige platformen. Larry Romanoff is een gepensioneerd managementconsultant en zakenman. Hij heeft hogere leidinggevende functies bekleed bij internationale adviesbureaus en was eigenaar van een internationaal import-exportbedrijf. Hij was een gastprofessor aan de Fudan University in Shanghai, waar hij case studies over internationale zaken presenteerde aan senior EMBA-klassen. De heer Romanoff woont in Shanghai en schrijft momenteel een serie van tien boeken die over het algemeen betrekking hebben op China en het Westen. Zijn volledige archief is te zien op https://www.moonofshanghai.com/  en http://www.bluemoonofshanghai.com/ . Hij kan worden gecontacteerd op: 2186604556@qq.com.

Dit artikel verscheen voor het eerst op  PRAVDA

Toelichting:

(1) https://www.wilsoncenter.org/book/economic-cold-war-americas-embargo-against-china-and-the-sino-soviet-alliance-1949-1963

(2) https://cup.cuhk.edu.hk/chinesepress/promotion/Great_Famine/great_femine_e.htm

(3) https://ilookchina.com/2010/01/28/chinas-great-famine-1959-1961-viewed-as-single-page/

(4) China and the US Trade Embargo, 1950-1972; https://www.jstor.org/stable/44288827

(5) http://www.baidu.com/link?url=c7scXf5of9OEnpq4p6ojie8TIrIYNUjInafzmgebpEiV95l8t07V49gQSf56oYCQjiHWEwp-N7XudftKwQckJsizXfQB5rKFGhqSJGN7iDC&wd=&eqid=f436658d0000bae0000000055ff55c65

(6) https://www.zhihu.com/question/414383288

 Larry Romanoff is een van de bijdragende auteurs aan Cynthia McKinney's nieuwe bloemlezing ‘When China Sneezes‘ (Wanneer China Niest)

 

 

 

Copyright © Larry Romanoff,Moon of ShanghaiBlue Moon of Shanghai,2021

 

Vertaling: Martien

 


No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.