"DE KUNST VAN DE OORLOG"
Het Amerikaanse model voor een
"soevereine" regering
door
Manlio Dinucci
Ook al blijft de oppositie de regering
aanvallen en zijn er verschillen binnen de regering zelf, toch is er niet één
kritische stem gehoord in de hele parlementaire kring, toen premier Giuseppe
Conte op de ambassadeursconferentie (26 juli) de belangrijkste thema's van zijn
buitenlands beleid presenteerde, alsof dit het bewijs zou zijn van een brede
multipartizanen consensus.
Bovenal, definieerde Conte de rol van de
Italiaanse positie in de wereld: "Onze betrekkingen met de Verenigde
Staten blijven kwalitatief verschillen van onze betrekkingen met andere
mogendheden, omdat ze gebaseerd zijn op gemeenschappelijke waarden en principes
die de basis vormen van de Republiek en een integraal onderdeel van onze
Grondwet: democratische soevereiniteit, de vrijheid en gelijkheid van alle
burgers, de verdediging van de fundamentele rechten van de mens". Premier
Conte herinnert ons er dus niet alleen aan dat de VS onze "bevoorrechte
bondgenoot" is, maar stelt ook een leidend beginsel vast: Italië neemt de
Verenigde Staten als model voor een democratische samenleving.
Dit is een kolossale historische
bedotterij.
Ø
Wat
betreft de "vrijheid en gelijkheid van alle burgers", hoeven we
alleen maar te onthouden dat Amerikaanse burgers vandaag de dag nog steeds
officieel geïdentificeerd worden op basis van "ras" - blanken
(verdeeld tussen niet-Spaanse en Spaanse burgers), zwarten, inheemse
Amerikanen, Aziaten, inheemse Hawaïanen - en dat de gemiddelde levensomstandigheden
van de zwarten en de Latijns-Amerikanen (Latijns-Amerikanen die tot alle
"rassen" behoren) veruit het slechtst zijn.
Ø
Wat
betreft de "verdediging van de fundamentele rechten van de persoon",
is het genoeg om te onthouden dat in de VS meer dan 43 miljoen burgers (14 %)
in armoede leven, dat ongeveer 30 miljoen burgers geen sanitaire voorzieningen
hebben, en dat vele anderen niet over voldoende gezondheidszorg beschikken
(bijvoorbeeld om een lange chemotherapie te bekostigen in het geval van een
kanker).
Ø
En
bovendien, nog steeds wat betreft de "verdediging van de fundamentele
rechten van de persoon", moeten we alleen maar vaststellen dat duizenden
ongewapende zwarte mensen straffeloos vermoord zijn door blanke politieagenten.
Ø
Wat
de "democratische soevereiniteit" betreft, mogen we de reeks oorlogen
en staatsgrepen niet vergeten die de Verenigde Staten van 1945 tot op heden
hebben gevoerd in meer dan 30 landen - in Azië, Afrika, Europa en
Latijns-Amerika - en die meer dan 30 miljoen doden en honderden miljoenen
gewonden hebben geëist (zie het onderzoek van James Lucas, gepresenteerd door
professor Michel Chossudovsky op de site Global Research [1]).
Dit zijn de "gedeelde waarden"
waarop Italië zijn "kwalitatief afwijkende" relatie met de Verenigde
Staten baseert. En om aan te tonen hoe vruchtbaar deze relatie is, verzekert
Conte: "Ik heb in president Trump altijd een aandachtige luisteraar
gevonden voor de legitieme belangen van Italië". Belangen die Washington
als "legitiem" zal blijven beschouwen zolang Italië
Ø
deel
blijft uitmaken van de NAVO-kudde, gedomineerd door de Verenigde Staten,
Ø
volgen
hen van de oorlog tot de oorlog,
Ø
verhogen
de militaire uitgaven op hun verzoek
Ø en
stellen hun grondgebied ter beschikking van de Amerikaanse strijdkrachten en
basissen, met inbegrip van de kernwapens.
Conte probeert ons te doen geloven dat
zijn regering, die gewoonlijk als "soeverein" wordt omschreven, volop
ruimte heeft voor een autonome "dialoog met Rusland op basis van de
tweesporenaanpak van de NAVO" (diplomatiek en militair): een aanpak die in
werkelijkheid slechts één spoor volgt, namelijk die van een steeds gevaarlijker
wordende militaire confrontatie.
Over dit onderwerp - legt La Stampa uit
[2] - belde de Amerikaanse ambassadeur in Rome, Lewis Eisenberg, vice-voorzitter
Luigi Di Maio (die door Washington als de meest "betrouwbare" wordt
beschouwd) en vroeg hem om informatie over de betrekkingen met Moskou, met name
die van vice-voorzitter Matteo Salvini (wiens bezoek aan Washington ondanks
zijn inspanningen tot "een teleurstellende conclusie" leidde).
We weten niet of de regering van Conte het
eindexamen zal halen. Maar we weten wel dat zij de traditie voortzet dat de
Italiaanse regering altijd de goedkeuring van Washington moet krijgen en
daarmee de staat van onze "democratische soevereiniteit" bevestigt.
Nederlandse
Vertaling: Martien
[1]
“The Loss of Life,
From World War I to World War III. What Would Happen if a Third World War Were
to Break Out ?”,
Michel Chossudovsky, Global Research, November 20, 2018.
[2] « I dubbi degli
Usa sul leghista. Ma Di Maio non scarica l’alleato », Federico
Capurso, La Stampa, 26 Luglio 2019.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.